Όπως χρειάζεται δυστυχώς σε όλους μας αρκετές φορές κατά την διάρκεια της ζωής μας,έτσι χρειάστηκε και εγώ, να κάνω εισαγωγή στο Νοσοκομείο μας,για την αντιμετώπιση,κάποιου προβλήματος υγείας.
Τις συνολικά 4 μέρες που έμεινα εκεί, μπόρεσα να διαπιστώσω αρκετά,για την νέα μνημονιακή κατάσταση του Γ.Ν.Α.Ν.
Συνθήκες σχεδόν τριτοκοσμικές,που στους περισσότερους ασθενείς ή επισκέπτες, σχεδόν καθόλου ή καθόλου ευτυχώς δεν φτάνουν να γίνουν καν αντιληπτές, κυρίως και λόγω του υπάρχοντος ,ολιγάριθμου προσωπικού που πραγματικά υπερβάλλει εαυτόν, στο σύνολο του,για να μπορέσει να καλύψει κενά και πληγές μιας μνημονιακής Ελλάδας που ταλαντεύεται.
Προσωπικό που υπερβάλλει εαυτόν έτσι ώστε να παρέχει τις υπηρεσίες που είχαμε συνηθίσει να παρέχει.Αισθάνθηκα πραγματικά υπερήφανος, και ψήλωσα πολύ,από την προσφορά αυτή των εργαζομένων προς όλους τους συνανθρώπους μας που την έχουν ανάγκη,και επίσης αισθάνθηκα την σιγουριά ότι το νοσοκομείο μας,μπορεί και παρέχει ακριβώς, παρά τα τεράστια προβλήματα,ειδικά σε προσωπικό που αντιμετωπίζει,μπορεί να παρέχει λοιπόν ακριβώς τις υπηρεσίες που παρείχε και να στέκεται πολύ υψηλά σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών.
Όλοι οι εργαζόμενοι από ιατρικό,νοσηλευτικό τεχνικό,έως και κατώτερες βαθμίδες προσωπικού,σαν ένα πολύβουο μελίσσι,κινούμενοι διαρκώς,χωρίς δευτερόλεπτο ανάσας,καταφέρνουν αυτό το θαύμα,και η ανταμοιβή που περιμένουν από όλους μας,είναι μόνο ένα χαμόγελο κατανόησης,και ένα ευχαριστώ,όταν με το καλό πάμε στο σπίτι μας,και εκείνοι,μένουν εκεί μόνοι με τα προβλήματα τους.Μόνο αυτό περιμένουν,από την τοπική κοινωνία.
Χρήστος Τζώρτζης
Το παραπάνω κείμενο το δημοσίευσε ως σχόλιο ο Χρήστος στο facebook στην ομάδα Εργαζόμενοι Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου