Ξεβόλεμα ή εξαθλίωση;

Για πολλά χρόνια οι εργαζόμενοι στη δημόσια υγεία περιμέναμε το ενιαίο μισθολόγιο ως μια ελπίδα εξορθολογισμού των μισθών του δημοσίου. Περιμέναμε να δούμε να κλείνει η ψαλίδα και να ανεβαίνουν οι χαμηλοί μισθοί μας, που ομολογουμένως ήταν  και είναι από τους χαμηλότερους του δημόσιου τομέα και δεν αντιστοιχούν καθόλου με τησπουδαιότητα, την επικινδυνότητα και τη δυσκολία της εργασίας μας.

Πριν από περίπου δύο εβδομάδες ο Υπουργός Οικονομίας Ευ. Βενιζέλος παρουσιάζοντας το προσχέδιο νόμου για το ενιαίο μισθολόγιο δήλωσε ότι δεν θίγονται οι αποδοχές του 80% των δημοσίων υπαλλήλων. Μελετώντας το προσχέδιο νόμου που πήγε στη βουλή, διαπιστώσαμε όλοι ότι ο υπουργός Βενιζέλος είπε ψέματα, αφού σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο νομοσχέδιο θίγονται σχεδόν όλοι οι μισθοί.

 Ειδικά σε εμάς τους υγειονομικούς, καταργείται το Νοσοκομειακό επίδομα (280 ευρώ) και δεν αναπληρώνεται άμεσα, αφού προβλέπεται η χορήγηση ενός επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας και ειδικών συνθηκών το οποίο θα είναι «έως 150 ευρώ» και  το ακριβές ύψος του και το σε ποιους και πότε θα χορηγείται θα καθοριστεί με κοινή υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί το αργότερο σε 6 μήνες από την έναρξη ισχύος του πολυνομοσχεδίου.

Ακόμη συνδέεται το βαθμολόγιο με το μισθολόγιο και όλοι οι υπηρετούντες υπάλληλοι τοποθετούμαστε σε βαθμούς μικρότερους από αυτούς που θα ισχύουν για τους νεοπροσλαμβανόμενους. Έτσι χάνουμε μεγάλα ποσά από το μισθό και πάμε πίσω στη μισθολογική μας εξέλιξη.

Επίσης από τα μεικτά ποσά που προβλέπει το νέο μισθολόγιο θίγονται όλες οι κατηγορίες υπαλλήλων και πιο αδικημένοι είναι οι υπάλληλοι υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ΥΕ και ΔΕ) οι οποίοι οδηγούνται σε μισθούς πείνας. Εξίσου αδικημένοι είναι και όσοι έχουν ασφαλιστεί μετά το 1993, αφού οι ασφαλιστικές κρατήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες γι΄ αυτούς και ο καθαρός μισθός πέφτει πολύ περισσότερο.

Με το ενιαίο μισθολόγιο Βενιζέλου και με τις ρυθμίσεις του μεσοπρόθεσμου οι εργαζόμενοι στα δημόσια Νοσοκομεία  πηγαίνουμε ακόμα χαμηλότερα στη βαθμίδα αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και φτάνουμε πλέον σε μισθούς πολύ μικρότερους από τους αντίστοιχους των υγειονομικών στον ιδιωτικό τομέα.

Ένας νέοπροσλαμβανόμενος νοσηλευτής ΔΕ θα λαμβάνει καθαρό μισθό γύρω στα 618 ευρώ(!)και ένας νεοπροσλαμβανόμενος νοσηλευτής απόφοιτος ΤΕΙ θα λαμβάνει καθαρό μισθό 745 ευρώ.

Ένας νοσηλευτής ΤΕΙ με 5ετή προϋπηρεσία από τα 1150 ευρώ καθαρά, με το ενιαίο μισθολόγιο και το μεσοπρόθεσμο πέφτει στα 835 ευρώ , δηλαδή χάνει περισσότερα από 300 ευρώ.

Είναι εκνευριστικό και εξοργιστικό όταν γίνονται  αυτά, να ακούμε κάποιους να μιλούν για βολεμένους που αντιδρούν επειδή χάνουν τη βόλεψη τους. Όταν κάποιος εργάζεται στο δύσκολο χώρο των Νοσοκομείων, με έλλειψη προσωπικού που οδηγεί σε συνεχείς βάρδιες (απόγευμα-πρωί νύχτα), με έλλειψη και κακή ποιότητα υλικών, με κινδύνους για την υγεία του ίδιου και της οικογένειας του και αμείβεται με 800-1200 ευρώ (όπως γινόταν μέχρι σήμερα) μόνο βολεμένος δε μπορεί να ονομάζεται.  Όταν ο μισθός αυτός εξατμίζεται κατά 300-350 ευρώ τη στιγμή που όλες οι τιμές και ο πληθωρισμός ανεβαίνουν,  τη στιγμή που τρέχουν οικογενειακές υποχρεώσεις (φροντιστήρια – ξένες γλώσσες, παιδιά φοιτητές) και δάνεια, αυτό δεν ονομάζεται ξεβόλεμα, ονομάζεται εξαθλίωση.

Γιώργος Μανουσάκης,νοσηλευτής

Πρόεδρος ΔΣ Συλλόγου εργαζομένων Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου