Ίσως δεν είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι θυμούνται ότι ο Νίκος Πουλαντζάς έχει γράψει κάπου ότι η αστική τάξη λέει πάντα την αλήθεια και λέει πάντα καθαρά τι πρόκειται να πράξει. Η προσεκτική παρακολούθηση και αποκωδικοποίηση του δημοσίου διαλόγου επιβεβαιώνει πάντα την τοποθέτηση του Πουλαντζά και μόνον ως ειλικρινή και καθαρή θα πρέπει να αντιμετωπίσει κανείς εκείνη τη δήλωση του πρώην υπουργού Υγείας Αν. Λοβέρδου περί επικείμενου "λουκέτου" στο 20% των νοσοκομείων του ΕΣΥ, το 2013, εάν δεν έχει επιτευχθεί μέχρι τότε η πολυπόθητη ανάπτυξη της χώρας, αλλά, αντιθέτως, συνεχίζεται η υφεσιακή κατακρήμνιση της ελληνικής οικονομίας.
Η ενδεχόμενη κατάργηση έστω ενός νοσηλευτικού ιδρύματος δεν αποτελεί μία απλή διοικητική πράξη, καθώς τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, πολύ πιο εμφανώς στην περιφέρεια, είναι πλήρως ενσωματωμένα στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό, με όλες τις λειτουργικότητες τις οποίες εξυπηρετούν και οι οποίες δεν καταργούνται ούτε με διατάγματα ούτε με νόμους.
Το 20% των νοσοκομείων του ΕΣΥ, τώρα μιλάνε ακόμη και για... 30%, είναι ένα πολύ υψηλό ποσοστό, τόσο υψηλό που η κατάργηση ενός τόσο μεγάλου αριθμού νοσοκομείων από την οποιαδήποτε κυβέρνηση απειλεί να οδηγήσει σε μείζονα κοινωνική και πολιτική σύγκρουση, την οποία είναι αμφίβολο εάν δύναται να αντέξει η χώρα μας.
Εάν οποιαδήποτε κυβέρνηση επιχειρήσει το 2013, ή όποτε, να προχωρήσει στην κατάργηση νοσηλευτικών ιδρυμάτων, θα ξεκινήσει από την Αττική, με το γνωστό επιχείρημα της πολύ κακής χωροταξικής διασποράς τους και της υπερσυγκέντρωσής τους στον άξονα της Βασ. Σοφίας.
Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον εάν ο υπουργός ΥγείαςΑν. Λυκουρέντζος μας έδινε περισσότερες εξηγήσεις για την ταυτότητα των νοσοκομείων του ΕΣΥ τα οποία φαίνεται ότι βρίσκονται ήδη σε κάποιο επίπεδο συζήτησης για την κατάργησή τους. Θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς ακόμη και τα υπερσυγκεντρωμένα νοσηλευτικά ιδρύματα της Βασ. Σοφίας, του λεκανοπεδίου γενικότερα, λειτουργούν ως επί το πλείστον με δεκάδες ράντζα στις εφημερίες τους, ενώ τα τμήματα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) γονατίζουν κυριολεκτικά και σε κάθε γενική εφημερία.
Με δεδομένο ότι ο Αν. Λοβέρδος παρέμεινε ώς το τέλος "λογιστής της Υγείας" και δεν προχώρησε ούτε καν στην ελάχιστη βελτιωτική παρέμβαση στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών από το ΕΣΥ, η κατάργηση νοσηλευτικών ιδρυμάτων, ακόμη και στην περιφέρεια, φαντάζει, αν μη τι άλλο, ως πράξη προθύστερη, αν όχι "εγκληματική" κατά της δημοσίας υγείας.
Ο πρώην υπουργός Υγείας μιλάει πάρα πολύ για την αναγκαιότητα της ανάπτυξης και, μάλιστα, μιλάει με όρους κατεπείγοντος, όμως ουδείς θυμάται τον Αν. Λοβέρδο να δίνει θεσμικά μάχη για την αντιστροφή του υφεσιακού κόλαφου, αν και συμπεριλαμβάνεται μεταξύ εκείνων των πολιτικών οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως "εκσυγχρονιστές" και "αναπτυξιακοί"... "Αέρα" ανάπτυξης δεν έχει ούτε καν ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), ο οποίος αποτελεί τη σημαντικότερη μεταρρύθμιση της προηγούμενης κυβέρνησης, σύμφωνα με όσα υποστήριζε κατ' επανάληψη ο Αν. Λοβέρδος. Ζήτημα είναι εάν ο ΕΟΠΥΥ θα καταφέρει να βγάλει το φετινό φθινόπωρο, ενώ το απίστευτο αλαλούμ στη λειτουργία του αποτελεί ήδη βίωμα για εκατομμύρια ασφαλισμένους...
Χωρίς πλήρως ανεπτυγμένο και ισχυρό ΕΟΠΥΥ, ποια κυβέρνηση θα επιχειρήσει ελαφρά τη καρδία να προχωρήσει στην κατάργηση νοσοκομείων του ΕΣΥ, και μάλιστα του 20% αυτών; Οφείλει να γνωρίζει ή θα καταλάβει πολύ γρήγορα ο Αν. Λυκουρέντζος ότι η ενδεχόμενη κατάργηση έστω ενός νοσηλευτικού ιδρύματος δεν αποτελεί μία απλή διοικητική πράξη, καθώς τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, πολύ πιο εμφανώς στην περιφέρεια, είναι πλήρως ενσωματωμένα στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό, με όλες τις λειτουργικότητες τις οποίες εξυπηρετούν και οι οποίες δεν καταργούνται ούτε με διατάγματα ούτε με νόμους. Η δημιουργία ενός νοσοκομείου στην οποιαδήποτε περιοχή της χώρας αναδιατάσσει ολόκληρο τον κοινωνικό ιστό, σε βαθμό που η κατάργηση του ιδρύματος απειλεί να ανατρέψει ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα εκείνης της περιοχής, χωρίς, μάλιστα, να συνυπολογίζει κανείς τις άδηλες προς το παρόν επιπτώσεις στη δημόσια υγεία.
Κάνουν αξιοσημείωτο λάθος ο υπουργός Υγείας και η κυβέρνηση εάν έχουν διαμορφώσει την πεποίθηση ότι τα νοσοκομεία του ΕΣΥ δημιουργήθηκαν στη χώρα με τους ίδιους όρους με τους οποίους δημιουργήθηκαν τα πανεπιστήμια ή τα ΤΕΙ. Ακόμη κι αν εμφιλοχώρησαν σε κάποιες περιπτώσεις πελατειακά κριτήρια, ως προς τις προτεραιότητες κυρίως, τα νοσοκομεία του ΕΣΥ αποτελούν απαραίτητο κρίκο στο επίπεδο της δημόσιας υγείας το οποίο έχει επιτύχει η Ελλάδα και, πάντως, εξυπηρετούν πολύ πιο περίπλοκες και σφιχτές κοινωνικές αναγκαιότητες και λειτουργικότητες σε σχέση με εκείνες τις οποίες εξυπηρετούν τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.
Σε κάθε περίπτωση, ο Αν. Λοβέρδος έλεγε την αλήθεια. Μια πολύ επικίνδυνη συζήτηση έχει αρχίσει να εξελίσσεται σε κάποια κλιμάκια...
Η λίστα του υπουργείου Υγείας
Ημερομηνία δημοσίευσης: 29/07/2012
Η επίμαχη λίστα των λουκέτων, την οποία διακινεί τεχνηέντως το υπουργείο Υγείας, περιλαμβάνει τα εξής νοσοκομεία με τις εξής πληρότητες:
Κυπαρισσίας, με πληρότητα 49%
Παμμακάριστος, με πληρότητα 48%
Ανδρέας Συγγρός, με πληρότητα 48%
Καρύστου, με πληρότητα 46%
Λευκάδας, με πληρότητα 44%
Ιεράπετρας, με πληρότητα 43%
Σητείας, με πληρότητα 43%
Σπηλιοπούλειο, με πληρότητα 43%
Παίδων Πεντέλης, με πληρότητα 42%
Κιλκίς, με πληρότητα 41%
Δυτικής Αττικής, με πληρότητα 40%
Άμφισσας, με πληρότητα 32%
Ειδικών Παθήσεων Θεσσαλονίκης, με πληρότητα 24%
Ληξουρίου, με πληρότητα 14%
Κρεστένων, με πληρότητα 6%
Ανδρέας Ξανθός: "Θυσιάζουν" το ΕΣΥ για να "εξευμενίσουν" την τρόικα
Οι συγχωνεύσεις κλινικών, τμημάτων ή και ολόκληρων νοσοκομείων δεν είναι μια τεχνοκρατική λύση εξορθολογισμού του ΕΣΥ και αποδοτικότερης αξιοποίησης των πόρων και του ανθρώπινου δυναμικού του. Είναι μια πολιτική επιλογή μνημονιακής έμπνευσης με στόχο τον «ακρωτηριασμό» των δημόσιων υπηρεσιών Υγείας και τη δραστική περικοπή όχι της σπατάλης αλλά των εντελώς απαραίτητων λειτουργικών δαπανών στα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας όλης της χώρας.
Στην πραγματικότητα «θυσιάζουν» το ΕΣΥ την ώρα που το έχει ανάγκη η κοινωνία, για να «εξευμενίσουν» την τρόικα και να ικανοποιήσουν τους «εθνικούς εργολάβους» της Υγείας που καιροφυλακτούν.
Σε μια περίοδο που επίκειται «κοινωνικό κραχ», η επιλογή κατεδάφισης και των τελευταίων υπολειμμάτων του ΕΣΥ και του κοινωνικού κράτους έχει πολύ σαφή ταξική στόχευση : θα πλήξει «θανάσιμα» τους αδύναμους, τους μακροχρόνια άνεργους, τους ανασφάλιστους που είναι πια πάνω από το 30% του πληθυσμού, τους αποκλεισμένους από κάθε πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τους ανθρώπους που πέρα από την ανέχεια είναι και τελείως ανοχύρωτοι απέναντι στην αρρώστια.
Το σχέδιο των συγχωνεύσεων στο ΕΣΥ δεν έχει καμιά σοβαρή επιστημονική βάση ούτε στηρίζεται σε μια αξιόπιστη αξιολόγηση των μονάδων Υγείας. Άλλωστε και η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, που είναι γνωστό think tank του νεοφιλελεύθερου εκσυγχρονισμού, φρόντισε να αποστασιοποιηθεί από το σχέδιο αυτό μιλώντας για «αντικρουόμενα αποτελέσματα στην επίδοση των νοσοκομείων».
Αυτή η εμμονή στη «συρρίκνωση» του ΕΣΥ αναδεικνύει τον ιδεολογικό δογματισμό της νεοδεξιάς που συγκυβερνά με «ολίγη» από το καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ και τη «χρήσιμη» ΔΗΜ.ΑΡ., καθώς και τη βαθύτερη αποστροφή της σε κάθε τι που αντίκειται στην κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς. Θεωρούν τη δημόσια περίθαλψη και το κοινωνικό κράτος δημοσιονομικό «βαρίδι» που όσο νωρίτερα το ξεφορτωθούν τόσο καλύτερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι μιλούν για τα νοσοκομεία με όρους πληρότητας κλινών, δηλαδή με όρους ξενοδοχειακής αγοράς.
* Ο Αν. Ξανθός είναι βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, επικεφαλής της Επιτροπής Κοινοβουλευτικού Ελέγχου του υπουργείου Υγείας.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΑΥΓΗ
.jpg)
