Μετά τα μνημόνια, συντάξεις και παροχές υγείας έπαψαν να είναι βιώσιμες ως ‘σταθερού-εγγυημένου ποσού’ και πλέον υπολογίζονται βάσει όσων ‘απομένουν κάθε φορά στο τραπέζι’. Δηλαδή ότι απέμεινε μέχρι σήμερα από την παραδειγματική κακοδιαχείριση κυβερνήσεων και διοικήσεων (χρηματιστήριο, τοξικά ομόλογα), χαοτικών-απρόβλεπτων πολιτικών επιλογών όπως παλαιά και συνεχιζόμενα ‘κουρέματα’ αποθεματικών, καθώς και την δραστική μείωση εργαζομένων και άρα εισφορών.
Γίνεται πλέον σιωπηλά συνειδητό, ότι οι συντάξεις διαρκώς θα μειώνονται, ενώ ούτε στο μέλλον θα υπάρχουν αξιοπρεπείς συντάξεις από κανένα ταμείο, με πιθανότατη βέβαια εξαίρεση αυτό της Βουλής.
Θεωρώ ωστόσο, πολύ πιο ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ γεγονός, την σημερινή προκλητική συρρίκνωση δημόσιας περίθαλψης-υπηρεσιών υγείας σε περίοδο μεγάλης ανθρωπιστικής κρίσης και ανεργίας, δηλαδή περίοδο πολέμου για κάθε πολίτη.
Γιατί; Γιατί σίγουρα, το εάν δεν πάρεις πλήρη σύνταξη (ένα άγνωστο πια μέγεθος…) σε μερικά χρόνια ή δεκαετίες, δεν είναι τόσο επείγον με το να πεθάνεις σήμερα ανασφάλιστος, ανάλγητα αβοήθητος, άρρωστος, έξω από κάποιο νοσοκομείο, γιατί δεν είχες να πληρώσεις εισφορές και για την σύνταξη σου, ώστε να κάνεις εγχείρηση ή να πάρεις φάρμακα. Ήδη προβλέπεται πτώση του μέσου προσδόκιμου ζωής έως και 7 χρόνια, ενώ στο εγγύς μέλλον, ένα μεγάλο ποσοστό πτωχεύσεων και δημεύσεων ή πλειστηριασμών στην χώρα, θα αφορά ιατρικά χρέη...
ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ - ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΕΙΣΦΟΡΩΝ
Με εκατομμύρια επαγγελματιών-εργαζομένων και οικογενειών τους άνεργους, υποαπασχολούμενους και ανασφάλιστους ή στα πρόθυρα απόλυσης, για να ξανα-αποκτήσουν πρόσβαση στην υγεία οι περισσότεροι πολίτες για όσο διαρκεί η κρίση, πρέπει εκτάκτως:
Να καθιερωθεί πλήρης διαχωρισμός εισφορών σύνταξης από αυτών του κλάδου υγείας, με τις εισφορές σύνταξης κατ’ επιλογή και προαιρετικές, τουλάχιστον για το διάστημα της κρίσης. Οι κακές προοπτικές για το μέλλον των συντάξεων επίσης το επιβάλλουν.
Να θεσπιστεί άμεσα , αποκλειστικά στον κλάδο ΥΓΕΙΑΣ, ένας εναλλακτικός δημόσιος φορέας ασφάλισης, χωρίς χρέη, με βιώσιμες- λογικές-χαμηλές μηνιαίες εισφορές, ώστε να καλυφθούν και οι ανασφάλιστοι, άνεργοι σήμερα, επαγγελματίες και άλλοι πολίτες που έχουν είτε ουσιαστικά «εξοριστεί» από τα ταμεία τους και κατ’ επέκταση και από το σύστημα υγείας, ή στερούνται άλλης πρόσβασης στην υγεία. (Σημείωση: Οι ιδιωτικές εταιρείες ασφάλισης δεν αποτελούν εναλλακτική λύση, διότι παγκοσμίως πτωχεύουν διαρκώς, πολύ συχνότερα από το κράτος, ενώ συχνότατα αποκλείουν άτομα με ιστορικό υγείας).
Ο παραπάνω νέος φορέας θα προλάβει τις σήμερα εκκολαπτόμενες, αναρίθμητες οικογενειακές τραγωδίες υγείας με εκτεθειμένους πολίτες και θα δώσει αμέσως νέα ζωή στο σημερινό σύστημα υγείας, διευρύνοντας άμεσα την βάση συνεισφορών προς αυτό. Ενσωματώνοντας μάλιστα μελλοντικά όλους τους κλάδους υγείας των ταμείων, θα εξασφαλίσει από μαρασμό την υγεία (σε αντίθεση με την σύνταξη) στην χώρα.
Εισπρακτικές πρακτικές που κρίθηκαν προ πολλού παράνομες και αντισυνταγματικές για τις τράπεζες, πρέπει φυσικά να πάψουν παντού, αλλά και στα Ταμεία. Να απαγορευθεί στα ταμεία το δικαίωμα να επιβάλουν αυθαίρετους και υπέρογκους-ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΟΥΣ τόκους στα οφειλόμενα (1% / μήνα) και μάλιστα ΧΩΡΙΣ ΠΑΝΩ ΟΡΙΟ για τα πανωτόκια αυτά. (Ας μπει ένα πάνω όριο, π.χ. οι ΗΠΑ έχουν μεν πρόστιμο καθυστέρησης φόρου 1% ανά μήνα, αλλά το συνολικό πρόστιμο δεν μπορεί να ξεπεράσει το 25% του αρχικού οφειλόμενου φόρου, ενώ εδώ μπορεί και να υπερ-πολλαπλασιαστεί.)
Οι ασφαλιστικές εισφορές πολλών ταμείων στα σημερινά αλλά και σχεδιαζόμενα μελλοντικά εισοδηματικά επίπεδα δεν είναι πλέον βιώσιμες και πρέπει να μειωθούν πίσω σε λογικά-βιώσιμα επίπεδα (-50% τουλάχιστον σε πρώτη φάση), ώστε να αποκτήσουν επαφή με την πραγματικότητα και όχι με κάποιο διοικητικό παραλήρημα. Τι νόημα έχουν υπέρογκες εισφορές; Ποιους θέλει να καλύπτει ένα ταμείο; Τους πλουσιότατους που έτσι και αλλιώς ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ, ή τους λοιπούς που έχουν, αλλά πλέον δεν μπορούν να πληρώσουν υπέρογκα τέλη;
Εναλλακτικά προς τα παραπάνω, στο μεσοδιάστημα, το επίπεδο των προσφερομένων υπηρεσιών ασφάλισης υγείας και σύνταξης, να αντιστοιχεί ευθέως στα ΣΥΝΟΛΙΚΑ ποσά που έχει καταβάλει ο καθένας διαχρονικά στο ταμείο του. Έτσι «ξεμπλοκάρουν» παλαιοί συνεπείς ασφαλισμένοι, που στήριξαν ουσιαστικά και μακροχρόνια το ταμείο τους, αλλά τώρα έχουν διαγραφεί πλήρως από το σύστημα υγείας γιατί δεν έχουν. Αυτοί αδικούνται κατάφωρα καθώς, ύστερα από τόσα χρόνια εισφορών, τα ταμεία τους απαντούν: ούτε σε ξέρω, ούτε με ξέρεις…και ας μην έλαβαν ποτέ μια δεκάρα!
Να αυξηθούν οι οργανώσεις εθελοντών πολιτών και γιατρών στο χώρο υγείας και να αυξηθούν τα διαθέσιμα Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία.
Θα κάνουμε λοιπόν το παν να αντιτάξουμε στους καιρούς μια συμπονετική κοινωνία, ορκισμένη να μην αφήσει να πεθαίνουν μαζικά, ξεχασμένοι, στους δρόμους, άρρωστοι και πεινασμένοι συμπολίτες μας, με τρόπο χειρότερο και από τα χρόνια της κατοχής;
Ο Σπύρος Βροντινός είναι Δρ. Πολιτικός Μηχ/κός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου