Το δρόμο για την υποχρεωτική κινητικότητα με μετακινήσεις, χωρίς δηλαδή τη σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου, καθώς και τη δυνατότητα αυθαιρεσιών και νέων ρουσφετολογικών μετακινήσεων από τους Διοικητές των ΥΠΕ στις αποσπάσεις και μετατάξεις εργαζομένων στην Υγεία εντός της ίδιας ΥΠΕ ανοίγουν διατάξεις που περιέχεται στο σχέδιο νόμου που παρουσιάζεται ως «παράλληλο πρόγραμμα» της κυβέρνησης.
Συγκεκριμένα, αν ψηφιστούν οι σχετικές διατάξεις, θα έχουμε:
- Κατάργηση για τους εργαζομένους στις μονάδες υγείας όλων των γενικών και ειδικών διατάξεων που προβλέπονται στον Υπαλληλικό Κώδικα και αναφέρονται στο ζήτημα των αποσπάσεων και μετατάξεων σε άλλη μονάδα υγείας.
- Αποσπάσεις εργαζομένων από νοσοκομεία και μονάδες υγείας για 2 χρόνια, με δυνατότητα παράτασης για ένα χρόνο, καθώς και για μετατάξεις εργαζομένων εντός της ίδιας ΥΠΕ με απλή απόφαση του Διοικητή της ΥΠΕ, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Υπηρεσιακού Συμβουλίου. Από τις σχετικές ρυθμίσεις, λείπει εντελώς κάθε αναφορά για ην ανάγκη να υπάρχει αίτημα των εργαζομένων για απόσπαση ή μετάταξη σε άλλη υπηρεσία, εκτός από την περίπτωση της παράτασης της απόσπασης. Ακόμα και στην περίπτωση απόσπασης ή μετάταξης εργαζόμενου σε μονάδα υγείας από μια ΥΠΕ σε άλλη ΥΠΕ, παρά το γεγονός ότι προβλέπεται σύμφωνη γνώμη του Υπηρεσιακού συμβουλίου, λείπει κάθε αναφορά ως προϋπόθεση η αίτηση του υπαλλήλου.
- Διατηρείται η γνωστή διάταξη που προβλέπει με αυθαίρετο τρόπο τις μετακινήσεις εργαζομένων για διάστημα 3 μηνών με δικαίωμα ανανέωσης για 3 επιπλέον μήνες έπειτα από απόφαση του Διοικητή της ΥΠΕ για την κάλυψη αναγκών σε μονάδες υγείας.
Προξενεί, λοιπόν, εντύπωση και γεννά εύλογα ερωτηματικά η σκοπιμότητα αυτών των ρυθμίσεων και ειδικότερα η κατάργηση των γενικών και ειδικών διατάξεων για τους εργαζόμενους στις μονάδες υγείας που ισχύουν για όλους τους εργαζομένους στο Δημόσιο. Είναι προφανές ότι ο συνδυασμός αυτών των ρυθμίσεων ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για αυθαιρεσίες, ρουσφέτια και υποχρεωτική κινητικότητα.
Η απουσία κάθε αναφοράς στην ανάγκη να προηγηθεί αίτηση του υπαλλήλου προκειμένου να πραγματοποιηθεί απόσπαση ή και μετάταξη, που αποτελούσε μέχρι σήμερα συνήθη πρακτική, ανοίγει διάπλατα το δρόμο για την υποχρεωτική κινητικότητα εργαζομένων από τις μονάδες υγείας που αποτελεί και μνημονιακή δέσμευση.
Επιπλέον, η απουσία πρόβλεψης για σύμφωνη γνώμη από τα υπηρεσιακά συμβούλια για τις αποσπάσεις και μετατάξεις εργαζομένων μέσα στην ίδια ΥΠΕ διευκολύνει τις ρουσφετολογικές μετακινήσεις και ταυτόχρονα δίνει απεριόριστες εξουσίες στους Διοικητές των ΥΠΕ που αποτελούν κυβερνητικά στελέχη.
Είναι προφανές επίσης ότι η υποστελέχωση των μονάδων υγείας θα επιχειρηθεί να καλυφθεί και με τέτοιες αποφάσεις, ενώ πάνω από το κεφάλι κάθε εργαζόμενου θα κρέμεται η απειλή της μετακίνησης του σε άλλη μονάδα υγείας. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι οι ΥΠΕ έχουν στην ευθύνη τους μεγάλες γεωγραφικές περιοχές και η μετακίνηση μέσω της υποχρεωτικής απόσπασης ή της μετάταξης θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις στη ζωή των ίδιων των εργαζομένων στην Υγεία.
Το κομματικό κράτος, η ευνοιοκρατία και το ρουσφέτι συνδυάζονται πλέον και με τη μνημονιακή δέσμευση για υποχρεωτική κινητικότητα μέσω αυτών των ρυθμίσεων που προωθεί η κυβέρνηση. Γι’ αυτό, οι διακηρύξεις για κατάργηση της ευνοιοκρατίας έχουν ελάχιστη σχέση με την πραγματικότητα.
