Η με τους νοσηλευτές ή με τη μνημονιακή συγκυβέρνηση

Τις τελευταίες μέρες αντιπροσωπείες από οργανώσεις που εμφανίζονται ως εκπρόσωποι του νοσηλευτικού κλάδου (ΕΝΕ - ΠΑΣΟΝΟΠ) επιχειρούν να αποκτήσουν «νομιμοποίηση» μέσα από συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και υπουργούς της συγκυβέρνησης.

Η αδυναμία να τύχουν της αποδοχής από το σώμα του νοσηλευτικού κλάδου αλλά και η στήριξη που παρείχαν και παρέχουν στη μνημονιακή συγκυβέρνηση τους οδηγεί σε αυτές τις συναντήσεις, επιζητώντας χέρι βοηθείας από τα κυβερνητικά στελέχη.

Οι συναντήσεις μάλιστα με υπουργούς γίνονται ανάλογα με την πρόσδεση που έχει η κάθε οργάνωση με τα αντίστοιχα κόμματα του μνημονιακού τόξου προκειμένου να «πουλήσουν» τις «διαβεβαιώσεις» στο νοσηλευτικό κλάδο.

Στις συναντήσεις αυτές, η ηγεσία αυτών των οργανώσεων αντί να καταγγείλει την πολιτική της συγκυβέρνησης, που έχει καρατομήσει με τις μνημονιακές της επιλογές τα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα του κλάδου και επιπλέον έχει εκτινάξει την ανεργία των νοσηλευτών στα ύψη, με την απουσία προσλήψεων στην υγεία φαίνεται ότι «συζητούν» με τους κυβερνητικούς φίλους τους επιμέρους θέματα προκειμένου να τους βγάλουν από τη δύσκολη θέση.

Ταυτόχρονα οι σταθεροί «συνεταίροι» της συγκυβέρνησης διεκδικούν να λάβουν κάποιες υποσχέσεις, ίσως και κάποια ψίχουλα, προκειμένου να διασωθούν και να συγκαλύψουν την απαξίωση που εισπράττουν από το νοσηλευτικό κλάδο. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι παίρνουν από τους εκπροσώπους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εντελώς αντικρουόμενες διαβεβαιώσεις, οι οποίες όμως χρησιμοποιούνται για να «χαϊδέψουν αυτιά» ανάλογα με τις κατηγορίες εργαζομένων που «απευθύνονται».

Ο νοσηλευτικός κλάδος όμως δεν μπορεί να ξεγελαστεί. Έχει νιώσει στο πετσί του τις πολιτικές των μνημονίων που εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ σε συνεργασία με την τρόικα.

Αγωνίζεται μαζί με όλους τους εργαζόμενους για την ανατροπή των μνημονιακών μέτρων και της συγκυβέρνησης που τα υλοποιεί. Διεκδικεί μαζί με όλους τους εργαζόμενους στην υγεία πίσω τα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα. Αντιστέκεται στις νέες περικοπές που σχεδιάζει η συγκυβέρνηση στους μισθούς όλων των εργαζομένων στο δημόσιο και την υγεία, ανεξάρτητα κατηγορίας εκπαίδευσης και διεκδικεί ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και ωρομίσθιο. Διεκδικεί προσλήψεις μονίμων υπαλλήλων και δεν τον ξεγελούν το δουλεμπόριο των ωφελούμενων μέσω των 5μηνων.

Τέλος τις «συναντήσεις» ο νοσηλευτικός κλάδος, μαζί με όλους τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, με την συγκυβέρνηση τις έχει κάνει μέσα από τις μεγάλες κινητοποιήσεις που έχουν προηγηθεί ενάντια στα μνημονιακά μέτρα και θα τις συνεχίσει μέσα από τη συμμετοχή τους στην απεργία και τις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 27 Νοέμβρη. Γι αυτό και δεν δίνει και καμία νομιμοποίηση στους «συνεταίρους» της συγκυβέρνησης που εμφανίζονται ως εκπρόσωποι του κλάδου.

Αναδημοσίευση από τη σελίδα ygeionomikoi.gr

Επαναλειτουργεί το Κοινωνικό Ιατρείο - Φαρμακείο Αγ. Νικολάου κάθε Πέμπτη 17.00-19.00 μ.μ. στο ισόγειο του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Λασιθίου

Έχει περάσει αρκετός καιρός που η λειτουργία του Κοινωνικού Ιατρείου /Φαρμακείου του Αγίου Νικολάου έχει ατονήσει.

Τώρα που η μετακόμισή μας από το παλιό Εργατικό Κέντρο ολοκληρώθηκε διαπιστώσαμε αφενός την ανάγκη της κοινωνίας, να συνεχιστεί η δομή που έχει σχεδόν καθιερωθεί, και αφετέρου την δικιά μας ανάγκη για προσφορά.

Έτσι θέλουμε να ενημερώσουμε όλους εσάς που είτε μας στηρίξατε είτε απευθυνθήκατε ως χρήστες στην δομή του Κοινωνικού Ιατρείου Φαρμακείου Αγίου Νικολάου, ότι από την Πέμπτη 20 Νοέμβρη και κάθε Πέμπτη 17.00-19.00 μ.μ. θα επαναλειτουργήσει το Ιατρείο στον νέο μας χώρο στο ισόγειο του Θεραπευτηρίου Χρονίων Παθήσεων Λασιθίου.

Η ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΑΝΑΤΟΛΗ: Νέο "λουκέτο" στην Παιδιατρική - θα λειτουργεί με ωράριο ...δημόσιας υτπηρεσίας

ΚΑΝΤΕ 2 ΦΟΡΕΣ ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ

Αφίσα της ΟΕΝΓΕ για την απεργία της Πέμπτης 27/11

Η παγίωση του κομματικού κράτους

Άρθρο του αντιπρόεδρου της Ομοσπονδίας Συλλόγων υπ. Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης (ΟΣΥΠΕΣΔΔΑ), μέλους της ΕΝΑΠ (ΙΑ εκπαιδευτικής σειράς), Γιώργου Γιούλου, σχετικά με το σύστημα επιλογής προϊσταμένων:

Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης στην έντονη κριτική που του έχει ασκηθεί για τις μεταβατικές διατάξεις του συστήματος επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο, σύμφωνα με τις οποίες ο κάθε υπουργός επιλέγει προϊσταμένους της αρεσκείας του, αντιπαραθέτει την προσωρινότητα αυτών των επιλογών και την άμεση εφαρμογή του κανονικού, "πάγιου", συστήματος επιλογής προϊσταμένων.

Αναγνωρίζει, δηλαδή, και σιωπηρά παραδέχεται τις στρεβλώσεις, τον προβληματικό χαρακτήρα και τις εγγενείς αδικίες του προσωρινού συστήματος, αλλά τις αποδέχεται και αδιαφορεί, καθώς αναμένει ότι η εφαρμογή του πάγιου συστήματος θα επιφέρει μια κάποια ισορροπία και τη σχετική λήθη στην ευνοιοκρατία και τις αδικίες του μεταβατικού συστήματος.

Το πάγιο σύστημα στηρίζεται σε δύο σταθερές εμμονές της δημόσιας διοίκησης και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα. Η μία είναι θετικά φορτισμένη: η γραπτή εξέταση. Και η άλλη αρνητικά: η συνέντευξη. Η γραπτή εξέταση εμφανίζεται ως το πιο αποδεκτό από την ελληνική κοινωνία φίλτρο κατάταξης καθώς σε αυτήν αποκρυσταλλώνεται το καθολικό αίτημα των πολιτών για ισονομία και αντικειμενικότητα, ενώ, αντίθετα, η συνέντευξη συνδέεται σχεδόν πάντα, και όχι άδικα, με την υποκειμενικότητα, την ευνοιοκρατία και το πελατειακό σύστημα.

Στη γραπτή εξέταση, ως φίλτρο κατάταξης, μπορεί αρχικά να ασκηθεί η ίδια κριτική που ασκήθηκε από τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και στη μοριοδότηση των τυπικών προσόντων του προηγούμενου συστήματος του Ν. 3839/2010. Μπορεί λοιπόν να θεωρηθεί ότι είναι ένα στατικό φίλτρο που δεν μας επιτρέπει να εκτιμήσουμε ουσιαστικά τον υπάλληλο, το σύνολο των γνώσεων, των στάσεων και των εμπειριών του, ως "ανθρώπινο κεφάλαιο", ενώ παράλληλα δεν μας δείχνει τίποτα για την ικανότητα και την καταλληλότητα του εξεταζόμενου να αναλάβει θέση ευθύνης.

Στην πραγματικότητα μας δείχνει ποιος, σε μια συγκεκριμένη στιγμή και μέσα σε περιορισμένο χρόνο, απάντησε σωστά στις περισσότερες απαντήσεις πολλαπλών επιλογών και τίποτα περισσότερο. Αποτελεί, με άλλα λόγια, μια άσχετη προς την ουσία της διαδικασίας «αντικειμενικότητα», με τεράστιο διοικητικό και οικονομικό κόστος, η οποία προσπαθεί να αντλήσει απεγνωσμένα πρόσθετη νομιμοποίηση στην ενεργό συμμετοχή του ενδιαφερομένου (και των σχετικών φροντιστηρίων).

Η συνέντευξη, από την άλλη, αποτελεί την πιο υποκειμενική και χειραγωγήσιμη μέθοδο για τη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων. Υποκειμενική, γιατί εμπεριέχει τις κοινωνικές νόρμες, τα στερεότυπα και τις ιδιαίτερες αξίες και αντιλήψεις των μελών της επιτροπής συνέντευξης, οι οποίες, κατά κανόνα πριμοδοτούν την ομοιότητα και καταδικάζουν τη διαφορετικότητα. Χειραγωγήσιμη, γιατί εμπεριέχει τις σχέσεις εξάρτησης, συνδιαλλαγής, πολιτικής προέλευσης και υποταγής, οι οποίες σε συνδυασμό με τις προσωπικές φιλοδοξίες των μελών των σχετικών επιτροπών, δημιουργούν εύφορο έδαφος για την προώθηση συγκεκριμένων (αρεστών) υποψηφίων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι στο «πάγιο» σύστημα για τις θέσεις της διοικητικής πυραμίδας που χαρακτηρίζονται από υψηλό κύρος, εξουσία και απολαβές (Γενικοί Διευθυντές), η βαρύτητα της "συνέντευξης" είναι υπερδιπλάσια της γραπτής εξέτασης (70% έναντι 30% αντίστοιχα). Στις αμέσως επόμενες θέσεις (Διευθυντές) η βαρύτητα της συνέντευξης είναι επίσης στο 60% έναντι 40% της γραπτής εξέτασης.

Έτσι κάθε αναφορά εκ μέρους της πολιτικής εξουσίας στην αποκατάσταση των αδικιών του μεταβατικού συστήματος επιλογής προϊσταμένων μέσω του «παγίου» συστήματος είναι τουλάχιστον ατυχής και παραπλανητική, καθώς, με άλλοθι μια υποβαθμισμένη και άσχετη «αντικειμενική» διαδικασία, γίνεται προσπάθεια να καλυφθεί η εισαγωγή πρακτικών και μεθοδεύσεων που δημιουργούν μια ακόμη μεγαλύτερη δομική αδικία.

Είναι, λοιπόν, προφανές ότι το «πάγιο» σύστημα επιλογής προϊσταμένων στο Δημόσιο έχει σχεδιαστεί για να αποκρυσταλλώσει τον συγκεκριμένο πολιτικο-διοικητικό συσχετισμό δυνάμεων και, επομένως, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να θεωρηθεί μεταρρυθμιστική πολιτική προσανατολισμένη στο μέλλον. Είναι στην πραγματικότητα ένα σύστημα με τεράστιο κόστος τόσο για τη δημόσια διοίκηση όσο και για τους πολίτες, το οποίο είναι καταδικασμένο να εξαφανιστεί από τον διοικητικό χάρτη μόλις ο σημερινός πολιτικός συσχετισμός τροποποιηθεί έστω και στο ελάχιστο.

Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του ΜΕΤΑ ν. Λασιθίου