Οι μνημονιακές κυβερνήσεις Παπανδρέου - Παπαδήμου εφαρμόζοντας βάρβαρες αντεργατικές πολιτικές διαμόρφωσαν εφιαλτικές συνθήκες για τους εργαζόμενους με σοβαρές συνέπειες ακόμα και για την επιβίωσή τους.
Το συνδικαλιστικό κίνημα πέρα από την αντίστασή στον γενικευμένο πόλεμο που δέχονται οι εργαζόμενοι, οφείλει να διευρύνει τον ορίζοντα των διεκδικήσεών του με νέα αιτήματα, που αποκτούν σε αυτές τις συνθήκες επείγοντα χαρακτήρα, όπως είναι τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια.
Η πρόταση μας για τη μείωση και διαγραφή των δανείων αποσκοπεί στην προστασία των εργαζομένων, συνταξιούχων, επισφαλών εργαζομένων και των ανέργων, που είναι δανειολήπτες και οι οποίοι δεν μπορούν πλέον να τα αποπληρώσουν.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ;
Ο αριθμός των πραγματικών ανέργων έφτασε στο 1.300.000, 400.000 άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο φτώχειας και 500.000 δεν έχουν απολύτως κανένα εισόδημα
Οι βουλευτές ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ ψήφισαν, για τον ιδιωτικό τομέα, τη μείωση των μισθών που φτάνει σε πολλές περιπτώσεις μέχρι και 50%.
Η αφαίμαξη του εισοδήματος των δημόσιων υπαλλήλων έφτασε σε ορισμένες περιπτώσεις και στο 60%. Οι συντάξεις για τους απόμαχους της δουλειάς μετατρέπονται σε επιδόματα πείνας.
Ένας στους δυο νέους μέχρι 25 χρόνων είναι άνεργος και μία στις δυο γυναίκες δεν βρίσκει εργασία. Η Ελλάδα κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην αύξηση αυτοκτονιών κατά 40%
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ;
Όλη την προηγούμενη δεκαετία οι τράπεζες, με ληστρικά επιτόκια, θησαύρισαν κερδίζοντας δεκάδες δισεκατομμύρια Ευρώ από τα δανειακά βάρη των εργαζομένων, που προσπαθούσαν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, εξαιτίας της έλλειψης κοινωνικής πολιτικής των κυβερνήσεων.
Το 2007 η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε στις τράπεζες 5 δις € και το ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα 150 δις € εγγυήσεις και ρευστό για να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους.
Οι κατοχικές δυνάμεις της τρόικας επιβάλλουν, σε περίοδο εξαθλίωσης των εργαζομένων, την αναχρηματοδότηση τους με άλλα 50 δις €, που θα πληρώσουμε και πάλι ως φορολογούμενοι πολίτες.
Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΣΕ ΡΟΛΟ «ΒΑΣΤΑΖΟΥ» ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ
Ο υπουργός Οικονομικών αρνείται κάθε νομοθετική ρύθμιση για τη μείωση και διαγραφή εκείνων των δανείων, που οι δικαιούχοι τους αποδεδειγμένα δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετήσουν, επειδή υπέστησαν με βίαιο και αιφνιδιαστικό τρόπο μεγάλη μείωση των εισοδημάτων τους, μέχρι και εξαφάνιση κάθε εισοδήματός τους εξ αιτίας των κυβερνητικών και μνημονιακών πολιτικών.
Αντίθετα με μεγάλη ευκολία και με διαδοχικούς νόμους κατεύθυνε μέχρι σήμερα ανυπολόγιστα ποσά δημοσίου χρήματος για τη στήριξη των τραπεζών.
Οι δε ρυθμίσεις που ο ίδιος μέχρι σήμερα έχει προτείνει, αποτελούν για άλλη μια φορά μια επικοινωνιακή φούσκα, που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα αλλά επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο τους δανειολήπτες.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Επειδή ο χρόνος δεν είναι απεριόριστος και εκατομμύρια εργαζόμενοι βρίσκονται αβοήθητοι στους εκβιασμούς των τοκογλύφων τραπεζιτών, απαιτείται δράση τώρα απ’ όλα τα συνδικάτα, σε όλη την κλίμακα του συνδικαλιστικού κινήματος.
Διεκδικούμε:
- Την μείωση των δανειακών υποχρεώσεων των εργαζομένων, σε ετήσια ή μηνιαία βάση, αντίστοιχη της μείωσης των αποδοχών, για κάθε εισόδημα (αθροιστικά εάν είναι οικογενειακό), που προέρχεται αποδεικτικά από σχέση μισθωτής εργασίας (πλήρους ή μερικής), από μπλοκάκια παροχής υπηρεσιών, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας και το οποίο μειώθηκε εξαιτίας απόλυσης, απώλειας της οποιασδήποτε μορφής εργασίας ακουσίως (κλείσιμο επιχειρήσεων, συγχώνευση κ.ά.), άσκησης «δημοσιονομικών» περιοριστικών πολιτικών, επιβολής χαρατσιών, κατάργησης επιδομάτων ανεργίας.
- Η δανειακή υποχρέωση διαγράφεται συνολικά και οριστικά όταν το ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα δεν υπερβαίνει αυτό που λογίζεται ως «όριο φτώχειας» (υπέρτερο αγαθό ή αξιοπρεπής διαβίωση και η υγεία). Με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το «όριο φτώχειας» ορίζεται για ένα άτομο στα 7.000 ευρώ και για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών στα 15.000 ευρώ.
- Μειώνονται ισόποσα τα ποσά καταβολής δόσης για δάνεια, δόση που δεν θα υπερβαίνει το 30% των μηνιαίων ατομικών ή οικογενειακών αποδοχών, δεν θα οδηγεί τα εισοδήματα κάτω από το «όριο φτώχειας», για όσα δάνεια χορηγήθηκαν με ευθύνη των τραπεζών, παραβιάζοντας τα υγιή πιστοληπτικά κριτήρια που είχε ορίσει Τράπεζα της Ελλάδας.
Οι ρυθμίσεις που προτείνουμε δεν πρέπει να συμπεριλάβουν και άλλες εγγυήσεις εκτός από αυτές που συμφωνήθηκαν μεταξύ τράπεζας και δανειολήπτη στην αρχική σύμβαση.
Η πρότασή μας κατατίθεται ως συμβολή στη δράση των συνδικάτων όλων των βαθμίδων, των λαϊκών συνελεύσεων και άλλων συλλογικοτήτων.
Η διεκδίκηση αυτή εντάσσεται στον ευρύτερο μας στόχο για εθνικοποίηση του πιστωτικού συστήματος με κοινωνικό έλεγχο από τους εργαζόμενους.
Μάρτιος 2012
