Καλωσορίζουμε κι εμείς τη γιατρό που ήρθε, την επικουρική γιατρό στο νοσοκομείο μας. Ελπίζουμε αν υπάρξει δυνατότητα να βγει κάποια στιγμή μόνιμη θέση και να μείνει στο νοσοκομείο.
Πρέπει να αναφέρουμε ότι εμείς ως Σύλλογος Εργαζομένων έχουμε διαχρονικά μια πολύ καλή συνεργασία με το Σύλλογο Φίλων του Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου . Πολλοί από εμάς είμαστε και μέλη του Συλλόγου. Και είναι μια συνεργασία που έχει φέρει αποτελέσματα από τη στιγμή που ιδρύθηκε ο Σύλλογος Φίλων μέχρι τώρα.
Η κατεύθυνση που υπάρχει είναι πρώτον σε πολιτικό επίπεδο να υπάρχει πίεση προς την κυβέρνηση να δώσει λύσεις στα μεγάλα προβλήματα του νοσοκομείου. Αλλά και δεύτερον, σε όσα άλλα ζητήματα μπορεί να βοηθήσει ο Σύλλογος, να βοηθάει. Έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Έχουν έρθει πολλά πράγματα στο νοσοκομείο τα προηγούμενα χρόνια χάρη στις ενέργειες και του κυρίου Μετοχανάκη όταν ήταν Πρόεδρος και του σημερινού συμβουλίου.
Και είναι κάτι πολύ σημαντικό το να νιώθουμε κι εμείς οι εργαζόμενοι ότι υπάρχει ένας σύλλογος στην κοινωνία και ένα κομμάτι της κοινωνίας που είναι στο πλευρό μας.
Τώρα όσον αφορά στο αν μπορούν τα χρηματικά κίνητρα από την κοινωνία και το σύλλογο να φέρουν αποτέλεσμα. Μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα στο ψυχολογικό κομμάτι που είναι πολύ σημαντικό και στην ενίσχυση της προσπάθειας που γίνεται από το προσωπικό και σε επιμέρους ζητήματα.
Αλλά το μεγάλο ζήτημα της υποβάθμισης του νοσοκομείου δεν μπορούν δυστυχώς αυτές οι ενέργειες να το λύσουν.
Το νοσοκομείο σήμερα δεν έχει καμία σχέση όπως ήταν πριν τρία χρόνια. Είναι η μέρα με τη νύχτα. Πολύ άσχημα τα πράγματα. Πολύ δυσάρεστα.
Το αρνητικό κλίμα που υπήρχε μέσα στο νοσοκομείο δεν βοήθησε, οι ενέργειες και οι επιλογές που έγιναν δεν βοήθησαν, αλλά και η γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης δεν βοηθάει.
Για το αρνητικό κλίμα εμείς τα λέγαμε, από τότε που έφυγε ο πρώτος γιατρός που βγήκε και είπε ότι φταίει η διοίκηση που φεύγει. Εμείς ως Σύλλογος Εργαζομένων τα είχαμε πει τότε, αλλά δυστυχώς δεν εισακουστήκαμε.
Και από τότε περάσανε άλλα δύο χρόνια και στη συνέχεια είχαμε την αποχώρηση αναισθησιολόγου και χειρουργού που στοίχισαν τόσο πολύ στο νοσοκομείο που και για αυτές, από ό,τι είπαν οι ίδιοι άνθρωποι που έφυγαν, έφταιγε η αντιμετώπιση που υπήρχε από τη διοίκηση.
Εμείς λοιπόν αυτό που λέμε είναι κάτι πολύ ξεκάθαρο. Θέλουμε σεβασμό από τους διοικούντες για το έργο που γίνεται από τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους διοικητικούς, είτε οι διοικούντες είναι η διοίκηση του νοσοκομείου είτε είναι η διοίκηση της ΥΠΕ είτε είναι ο υπουργός.
Πρέπει να νιώθει ο εργαζόμενος ότι αυτό το οποίο προσφέρει, το σέβεται η διοίκηση.
Αυτό τα προηγούμενα χρόνια δεν γινόταν.
Ελπίζουμε, και μέχρι στιγμής είναι καλά τα πράγματα, το καλό κλίμα που υπάρχει να συνεχιστεί και να μην υπάρχει συνεχώς αυτό το "κριμπάτσι" του εντέλλεσθε, του "φύγε από το γραφείο μου γιατί θα σου κάνω, θα σου δείξω" και τα υπόλοιπα που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Αλλά ευθύνες έχουν όσοι τα ήξεραν κύριε Παπαβασιλείου αυτά τα πράγματα εδώ και τρία χρόνια και δεν εννοώ μόνον εσάς, αλλά και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου
Στο κομμάτι των επιλογών των θέσεων που προκηρύσσονται, με τον κύριο Μουδατσάκη κάναμε μια μεγάλη προσπάθεια -και είχαμε στο πλευρό μας και την κοινωνία- να μην αδειάσει το αναισθησιολογικό τμήμα.
Δυστυχώς με πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης και με εισηγήσεις του κύριου Παπαβασιλείου (ήμουν μπροστά σε μια σχετική συζήτηση) άδειασε το αναισθησιολογικό και βρεθήκαμε αυτή τη στιγμή τις μισές ημέρες του μήνα να μην υπάρχει εφημερία αναισθησιολόγου στο νοσοκομείο μας και να παρακαλάμε αν θα βρούμε να δώσουμε σπίτι ή λεφτά για να έρθει κάποιος.
Το να δίνει κάποιος σπίτι και λεφτά είναι θετικό, αλλά με συγχωρείτε είναι σαν να πιάνουμε ένα κόσκινο και να του ρίχνουμε μέσα νερό.
Γιατί απ' τη μία ρίχνουμε το νερό να δώσουμε λεφτά και σπίτια και κίνητρα, και απ' την άλλη φεύγουν συνεχώς ιατροί.
Τώρα με το νέο νόμο για τα θεσμικά κίνητρα με την υπαγωγή στο άγονο υπάρχουν αποχωρήσεις. Εμείς δεν είχαμε ζητήσει να μπούμε στο άγονο της τριετίας ή πενταετίας. Στην συνάντηση που κάναμε με τον δήμαρχο με τον υπουργό, τον κύριο Γεωργιάδη, του είπαμε ότι εμείς δεν θέλουμε το άγονο της τριετίας ή πενταετίας γιατί θα είναι εις βάρος του νοσοκομείου μας και δυστυχώς ήδη είχαμε την πρώτη απώλεια αφού φεύγει ο γαστρεντερολόγος και ακολουθούν ενδεχομένως κι άλλοι γιατροί.
Η λύση είναι να αλλάξει η κυβερνητική πολιτική. Η χώρα μας φέτος έχει 11 δις πλεόνασμα το 2024. Τι ζητούμε για να μείνουν οι ιατροί στην Ελλάδα; Να δοθούν οι μισθοί που δίνονταν έστω το 2011. Δεν είναι κάτι παράλογο αφού η χώρα βγήκε από τα μνημόνια. Αν δοθούν αυτά, αν δοθεί ο 13ος μισθός και ο 14ος μισθός και οι αποδοχές των εργαζόμενων στην υγεία φτάσουν στους μισθούς που είχαν το 2011, σίγουρα τα πράγματα θα είναι καλύτερα.
Αλλά είναι ευθύνη της κυβέρνησης να το κάνει κάνει αυτό.
Όταν συναντήσαμε τον κύριο Γεωργιάδη στην Αθήνα τον Οκτώβριο και είπε ότι έχει προκηρύξει έξι θέσεις και θα προκηρύξει άλλες έξι με τα νέα κίνητρα, του είπαμε κύριε Υπουργέ αν για αυτές δεν βρεθούν υποψήφιοι παρά τα κίνητρα, έχετε σχέδιο τι θα κάνετε; Απάντησε θα δούμε. Μέχρι στιγμής τέτοιο σχέδιο δεν υπάρχει και τώρα που προκηρύχθηκαν εφτά θέσεις η εκτίμηση που έχουμε είναι ότι ζήτημα ειναι αν οι δύο ή τρεις από αυτές θα καλυφθούν.
Τελευταίο θέμα όσον αφορά τις ανακοινώσεις του Συλλόγου. Ο Σύλλογος ανακοινώνει καθημερινά τα κενά εφημέρευσης που υπάρχουν και αυτό είναι απόφαση της γενικής συνέλευσης του Συλλόγου.
Κάποια στιγμή θα ξανακάνουμε συνέλευση και θα το ξανασυζητήσουμε.
Αυτή η στιγμή υπάρχει απόφαση της γενικής συνέλευσης του Συλλόγου που λέει ότι τα προβλήματα που υπάρχουν στο νοσοκομείο θα βγαίνουν προς τα έξω. Εάν δεν τα βγάζουμε, υπάρχει κίνδυνος να μάθουμε να ζούμε με τα κενά και να τα θεωρούμε δεδομένα. Κανείς δεν θέλει το νοσοκομείο να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο.
Θέλω να πω μια τελευταία κουβέντα για το το χάλι του κτιρίου του νοσοκομείου στην παλιά πτέρυγα. Η ανακαίνιση της παλιάς πτέρυγας στέκει στο Υπουργείο Περιβάλλοντος εδώ και τέσσερα χρόνια, δεν έχει γίνει τίποτα και έχουμε ενημερώσει τον κ. Παπαβασιλείου. Επίσης στάσιμο είναι το έργο της μελέτης στατικής επάρκειας εδώ και 20 χρόνια.
Η τοποθέτηση διακόπηκε εκεί, μετά από νέα παρέμβαση της εκπροσώπου του συλλόγου φίλων του νοσοκομείου, ότι έχει περάσει ο χρόνος.
