ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΙΑΤΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ : χώροι αλληλεγγύης και ανατροπής(.)

Τα τελευταία δύο χρόνια, από την είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ και την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής, γινόμαστε μάρτυρες μιας ολοένα και μεγαλύτερης εξαθλίωσης ενός μεγάλου τμήματος της κοινωνίας.

 Μιας εξαθλίωσης που είναι αποτέλεσμα της ραγδαίας και βίαιης επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου της πλειοψηφίας των πολιτών,  με την ανεργία επίσημα να ξεπερνά το 21%, εμπορικά καταστήματα και επιχειρήσεις να κλείνουν κάθε μέρα, με τη δραματική μείωση μισθών και συντάξεων, με την απώλεια της ασφαλιστικής δυνατότητας, με την  αύξηση των αστέγων, με την επιδείνωση των δεικτών υγείας και την κατακόρυφη αύξηση των αυτοκτονιών ( 2000 αυτοκτονίες μέσα σε 2 χρόνια).

 Στον χώρο της υγείας η πολιτική των μνημονίων που εφαρμόζεται τα τελευταία δύο χρόνια έχει ως άμεση συνέπεια:

-    Την  ραγδαία αύξηση του αριθμού των συνανθρώπων μας, που λόγω της απώλειας της ασφαλιστικής τους κάλυψης χάνουν το δικαίωμα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Αριθμός που στο άμεσο μέλλον αναμένεται να  αυξηθεί δραματικά.

-    Την  ουσιαστική κατάργηση της δωρεάν υγείας, ακόμη και για ασφαλισμένους πολίτες, την καταβαράθρωση του ΕΣΥ, με συγχωνεύσεις και κλείσιμο νοσοκομείων και κλινικών, την  τεράστια  περικοπή των δαπανών για την υγεία.

 Σαν πρώτο βήμα έμπρακτης απάντησης σ αυτήν την πολιτική, γιατροί, αλληλέγγυοι και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, ιδρύσαμε, τον τελευταίο χρόνο,  σε πολλές πόλεις της Ελλάδας Κοινωνικά Ιατρεία Αλληλεγγύης,  τα οποία προσφέρουν δωρεάν πρωτοβάθμια ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανασφάλιστους πολίτες, μετανάστες και Έλληνες.

 Σ΄αυτούς τους κοινωνικούς χώρους αλληλεγγύης,  στα ΚΙΑ, σε όλη την Ελλάδα γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες των συνεπειών αυτής της ανάλγητης και απάνθρωπης πολιτικής που καταργεί το καθολικό και δημόσιο δικαίωμα στην υγεία.

Ασθενείς που η εφαρμοζόμενη πολιτική  τους έχει στερήσει τον γιατρό και το φάρμακο, ασθενείς που αδυνατούν να υποβληθούν σε κλινικές εξετάσεις,  ασθενείς σοβαρά πάσχοντες που δεν έχουν το δικαίωμα να νοσηλευτούν.

Τα παραδείγματα είναι τραγικά:

.                Κορίτσι 8 ετών με παραπεμπτικό από δημόσιο νοσοκομείο για μαγνητική εγκεφάλου(υποψία καρκίνου στον εγκέφαλο) με γονείς άνεργους και ανασφάλιστους.

.                Βρέφη υποσιτισμένα επειδή οι άνεργοι και ανασφάλιστοι γονείς τους έκαναν οικονομία στην δοσολογία του βρεφικού γάλακτος

.                Άστεγοι που για να εισαχθούν σε ξενώνα φιλοξενίας έπρεπε να έχουν πιστοποιητικά από γιατρούς και να κάνουν εξετάσεις για ηπατίτιδα και Aids.

.                Ασθενείς που πάσχουν από καρκίνο και δεν έχουν χρήματα για τη συνέχιση των θεραπειών.

.                Δεκάδες μεσήλικες με χρόνια νοσήματα (υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης. στεφανιαία νόσος κ.α.), που αίφνης έμειναν χωρίς ιατρική τακτική παρακολούθηση και χωρίς φάρμακα.

.                Έγκυες χωρίς καμία δυνατότητα για ιατρικό έλεγχο καθ΄όλο το διάστημα της κύησης.

Αυτά αποτελούν υγειονομική βόμβα που απειλεί ολόκληρη την κοινωνία και όχι οι κυνηγημένοι απόκληροι, τους οποίους η συγκεκριμένη πολιτική σκοπεύει να εγκλείσει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης...

Όλοι εμείς, γιατροί και αλληλέγγυοι πολίτες, καταγγέλουμε την εφαρμοζόμενη πολιτική στον χώρο της υγείας  που θέτει σε  κίνδυνο τη ζωή των ανθρώπων και συνοδεύεται - σε όσες χώρες εφαρμόστηκε - με μείωση κατά 10 χρόνια του μέσου όρου ζωής και αύξηση της βρεφικής - παιδικής και μητρικής θνησιμότητας. ?

Όλοι εμείς, γιατροί και αλληλέγγυοι πολίτες των ΚΙΑ, θεωρούμε πως είναι χρέος ολόκληρης της κοινωνίας ο αγώνας για τη διασφάλιση του δημόσιου αγαθού της υγείας.

 Γι αυτό και ζητούμε από εσάς  να στηρίξετε με κάθε τρόπο την λειτουργία των  ΚΙΑ ώστε όλοι μαζί να διεκδικήσουμε, έμπρακτα, με συγκεκριμένες δράσεις και ενέργειες το δικαίωμα στην δωρεάν  περίθαλψη όλων των πολιτών και ένα καθολικά δημόσιο δωρεάν ΕΣΥ..

  Θεωρούμε την ανάγκη κατεπείγουσα.

     Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης
                                                       Ρεθύμνου
                                                       Αγίου Νικολάου Κρήτης
                                                       Πρέβεζας
                                                       Δράμας
                                                       Δήμου Ελληνικού Αττικής

Πρώτη η Ελλάδα σε ιδιωτικές δαπάνες υγείας!

Τα περισσότερα από την τσέπη τους πληρώνουν τελικά οι Έλληνες για την Υγεία τους καθώς έρευνα του Εργαστηρίου Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών δείχνει την κατακόρυφη αύξηση των τελευταίων ετών του ποσού που καταβάλουν οι Έλληνες για υπηρεσίες υγείας.

Σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με επικεφαλής τον καθηγητή Οικονομικών κ.Λυκούργο Λιαρόπουλο διαπιστώνεται ότι η κατάσταση με τα ασφαλιστικά Ταμεία τα οποία εισπράττουν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους από τους εργαζόμενους, δεν είναι βιώσιμη. Και αυτό διότι όσο η δημόσια χρηματοδότηση μειώνεται, αναπόφευκτα αυξάνει η ιδιωτική δαπάνη.

Άλλωστε όπως επισημαίνει ο καθηγητής: «Η εμφανής αδυναμία των ταμείων να ανταποκριθούν στις ανάγκες επιτείνεται από διαχειριστική ανεπάρκεια και εισφοροδιαφυγή που φτάνει το 30%.

Μετά από τη μελέτη ο κ.Λιαρόπουλος προτείνει να υπάρξει Εθνικής Ασφάλισης Υγείας.

Η πρόταση στηρίζεται σε μία διαπίστωση που γίνεται συνεχώς και πιο έντονη. «Την τελευταία δεκαετία, οι τεκτονικές μεταβολές στην παγκόσμια οικονομία και η παγκοσμιοποίηση έφεραν μεγέθυνση της αμοιβής του κεφαλαίου σε βάρος της εργασίας. Αυτό προκαλεί συρρίκνωση της χρηματοδοτικής βάσης των ασφαλιστικών συστημάτων που, όπως στην Ελλάδα, στηρίζονται σε εισφορές της εργασίας. Έτσι, η οικονομική υγεία της κοινωνικής ασφάλισης απαιτεί συνεχώς αυξανόμενη συμμετοχή του κρατικού προϋπολογισμού, δηλαδή των εσόδων από τη φορολογία του συνολικού εισοδήματος.

Ο ρόλος της κοινωνικής ασφάλισης είναι η προστασία του πληθυσμού από τις συνέπειες των κινδύνων που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος είτε τυχαία, είτε λόγω αρρώστιας και του αναπόφευκτου γήρατος. Σύμφωνα με μία ευρεία ερμηνεία του «ευρωπαϊκού κεκτημένου», η κοινωνική ασφάλιση (πρέπει να) λειτουργεί «ουδέτερα» σε σχέση με το εισόδημα. Ανεξάρτητα, δηλαδή, από τις εισοδηματικές μας διαφορές, η προστασία της υγείας όλων μας πρέπει να είναι εξ’ ίσου αποτελεσματική και, εν πολλοίς, εκτός των κανόνων της αγοράς. Με την έννοια αυτή, η κοινωνική ασφάλιση (πρέπει να) λειτουργεί και αναδιανεμητικά ως προς το εισόδημα μίας κοινωνίας» σημειώνει ο κ.Λιαρόπουλος.

Στην Ελλάδα, η χρηματοδότηση του συστήματος υγείας γίνεται από ένα «μικτό» σύστημα δαπανών του κράτους και των «ταμείων» που δημιουργήθηκαν στον 20ο αιώνα. Η πρόσφατη «ασφαλιστική μεταρρύθμιση», με συγχώνευση ομοειδών ταμείων σε νέα μεγαλύτερα, όπως ο ΕΟΠΥΥ, δεν άγγιξε τη δομή του συστήματος ασφάλισης που στηρίζεται σε εισφορές των ασφαλισμένων.

«Με δεδομένη την ένδεια επικαιροποιημένων στοιχείων, σημειώνουμε ότι από το 1992 ως το 2006, ο κρατικός προϋπολογισμός συνεισφέρει συνεχώς λιγότερα στο σύστημα υγείας και τα ταμεία περισσότερα. Το 1992, το κράτος κάλυπτε το 41,4% των δημόσιων δαπανών και τα ταμεία το 58,6%. Το 2006, το ποσοστό του κράτους έπεσε στο 27% και των ταμείων ανέβηκε στο 73%. Οι ασφαλιστικοί φορείς αντιμετωπίζουν τις άμεσες ανάγκες υγείας σε βάρος των συντάξεων. Το 1992, το 66,8% των δαπανών των φορέων κοινωνικής ασφάλισης κάλυπτε συντάξεις και το 33,2% την υγεία. Το 2006, η σχέση αυτή είχε αλλάξει σε 59,5% και 40,5%. Σήμερα, η κατάσταση είναι σαφώς χειρότερη. Η υγεία «φορτώνει» την κοινωνική ασφάλιση με συνεχώς μεγαλύτερα έξοδα σε βάρος των συντάξεων» εξηγεί.

«Η κατάσταση αυτή δεν είναι βιώσιμη και απειλεί με κοινωνικές εκρήξεις. Η εμφανής αδυναμία των ταμείων να ανταποκριθούν στις ανάγκες επιτείνεται από διαχειριστική ανεπάρκεια και εισφοροδιαφυγή που φτάνει το 30%. Η πρώτη επίπτωση είναι η αυτοτροφοδοτούμενη «φούσκα χρεών» που διογκώνει το δημόσιο χρέος με τις κατά καιρούς «ρυθμίσεις» χρεών. Καθώς, όμως, η δημόσια χρηματοδότηση μειώνεται, αναπόφευκτα αυξάνει η ιδιωτική δαπάνη. Με το 46% της συνολικής δαπάνης υγείας, η Ελλάδα έχει το «προνόμιο» της χώρας με τη μεγαλύτερη ιδιωτική δαπάνη υγείας στην Ευρώπη» συμπληρώνει.

Η χρηματοδότηση ενός δημόσιου συστήματος υγείας που στοχεύει σε καθολική κάλυψη του πληθυσμού, όπως το ελληνικό ΕΣΥ, δεν μπορεί να γίνεται πλέον μόνο από τις εισφορές των εργαζομένων, επισημαίνει ο καθηγητής οικονομικών της Υγείας.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά: «Απαιτείται Εθνική Ασφάλιση Υγείας, με χρηματοδότηση από φορολογικά έσοδα στο σύνολο του ΑΕΠ. Η κατάργηση των ταμείων υγείας και των ασφαλιστικών εισφορών θα έχει σημαντικές θετικές δευτερογενείς συνέπειες για το σύνολο της οικονομίας. Η ελάφρυνση των εργαζομένων θα ενισχύσει την ιδιωτική κατανάλωση σε περίοδο βαθειάς ύφεσης. Η ελάφρυνση των εργοδοτών θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας. Και στις δύο περιπτώσεις, τα «χαμένα» έσοδα από εισφορές θα επιστρέψουν, εν μέρει, ως φορολογία εισοδήματος και κερδών.

Στην ένσταση για δυσκολίες αύξησης της φορολογίας, να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα είχε το 2010 τη χαμηλότερη (17%) πραγματική φορολογία των επιχειρήσεων στην Ε.Ε. και ότι φοροδιαφεύγουν εισοδήματα €70-80 δις ετησίως. Μία πραγματική ασφαλιστική μεταρρύθμιση στην υγεία, απαιτεί ακριβώς τη μεταρρύθμιση στη φορολογία που σωστά υποστηρίζει η Τρόικα σήμερα και πρέπει να επιδιώξει η όποια αυριανή κυβέρνηση».

Αναδημοσίευση από τη σελίδα iatropedia

Ας μην ψηφίσουμε τους δήμιους μας

Εδώ και 2 χρόνια οι εργαζόμενοι εκφράζουν με σταδιακά αυξανόμενη ένταση την αντίθεση τους στην πολιτική που ακολουθείται μετά το πρώτο μνημόνιο, μια πολιτική που έχει ως κύριο στόχο τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους και τους μικρομεσαίους επαγγελματίες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις ντόπιες και ξένες μεγάλες εταιρίες.

Η έκφραση της αντίθεσης των εργαζομένων έγινε και γίνεται με απεργίες, πορείες, συλλαλητήρια, καταλήψεις και με άλλες κινητοποιήσεις.

Τώρα ήρθε η ώρα να γίνει και με την ψήφο στις βουλευτικές εκλογές.

Στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής μας δίνεται η ευκαιρία ως εργαζόμενοι να εκφράσουμε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αντίθεση μας σε αυτή την κυβερνητική πολιτική που μας οδηγεί στην εξαθλίωση και την κοινωνία σε διάλυση, καταψηφίζοντας τα κόμματα που εφάρμοσαν ή εφαρμόζουν (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ) και στήριξαν ή στηρίζουν (ΛΑΟΣ - ΔΗΜ. ΣΥΜΜΑΧΙΑ και σία) αυτή την πολιτική.

Οι εργαζόμενοι μπορούμε και πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ψήφος σε αυτά τα κόμματα δίνει το "πράσινο φως" για συνέχιση της πολιτικής των μνημονίων, για νέα μέτρα τον Ιούνιο και μετά, για νέα μέτρα ξανά και ξανά.

Ας μην δώσουμε με την ψήφο μας σύμφωνη γνώμη σε νέα μέτρα, ας μην τους κάνουμε τη χάρη να ακολουθήσουμε τη λογική του "σφάξε με πασά ν΄αγιάσω", ας μην ψηφίσουμε τους δήμιους μας.

Γιώργος Μανουσάκης,

πρόεδρος ΔΣ Συλλόγου Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου

Εργατική Πρωτομαγιά την Τρίτη στις 10 το πρωί στην πλατεία Αγ. Νικολάου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΞΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΞΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

28/4/12

Σε απόγνωση βρίσκεται το τελευταίο διάστημα το προσωπικό του Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου λόγω της τεράστιας έλλειψης προσωπικού, που αναγκάζει τους εργαζόμενους να μην παίρνουν κανονικές άδειες (υπάρχουν τμήματα με οφειλόμενες άδειες από το 2010), να εργάζονται μόνο με ένα ή χωρίς καθόλου ρεπό, να εργάζονται με λιγότερα άτομα από τα απαιτούμενα σε κάθε βάρδια.

Οι προσλήψεις μόνιμων υπαλλήλων έχουν σταματήσει πλήρως, ενώ και οι υποσχέσεις για πρόσληψη συμβασιούχων και επικουρικών έμειναν μόνο υποσχέσεις.

Παράλληλα το Νοσοκομείο Αγ. Νικολάου συνεχώς αποδυναμώνεται με αποσπάσεις εργαζομένων σε άλλα Νοσοκομεία και φορείς (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 11 εργαζόμενοι από το Νοσοκομείο Αγ. Νικολάου βρίσκονται αυτή τη στιγμή αποσπασμένοι σε άλλους φορείς, ενώ μόλις 2 είναι αποσπασμένοι από αλλού στο Νοσοκομείο μας)

Πρέπει να ειπωθεί ότι μέσα στη διετία 2010 - 2012 το συνολικό προσωπικό του Νοσοκομείου (μαζί με τους αποσπασμένους) συρρικνώθηκε κατά 5%, ενώ ειδικά το διοικητικό προσωπικό μειώθηκε κατά 20% (από 78 μειώθηκε στους 63).

Ακόμη η πληρότητα νοσηλευτικού προσωπικού σε σχέση με τις οργανικές θέσεις του ισχύοντος οργανισμού εσωτερικής υπηρεσίας, βρίσκεται στο 46%, τη στιγμή που στα περισσότερα Νοσοκομεία της χώρας (και ειδικά της βόρειας Ελλάδας) ξεπερνά το 80%, ενώ στο νομό Ηρακλείου βρίσκεται στο 88,4%. Ακόμα και σε σχέση με τον προ του 2009 οργανισμό, ή σε σχέση με το νέο προτεινόμενο οργανισμό εσωτερικής υπηρεσίας, η πληρότητα του Νοσοκομείου Αγ. Νικολάου σε νοσηλευτικό προσωπικό βρίσκεται στο 73%, σε ένα από τα χαληλότερα ποσοστά όλης της χώρας.

Η έλλειψη προσωπικού στο Νοσοκομείο Αγ. Νικολάου είναι μεγάλη και δημιουργεί προβλήματα σε όλες τις υπηρεσίες του Νοσοκομείου (Τεχνική,Διοικητική, Νοσηλευτική, Ιατρική) .

Καλούμε τόσο τη διοίκηση του Νοσοκομείου και της ΥΠΕ Κρήτης, όσο και όλους τους θεσμικούς φορείς που ενδιαφέρονται για την ασφαλή λειτουργία του Νοσοκομείου, να πιέσουν και να λειτουργήσουν στην κατεύθυνση της άμεσης ενίσχυσης του Νοσοκομείου με εργαζόμενους όλων των υπηρεσιών, αφού αν συνεχιστεί η υπάρχουσα κατάσταση τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η ασφάλεια των εργαζόμενων και των ασθενών.

Ακόμη καλούμε τη διοίκηση του Νοσοκομείου να αναλάβει τις ευθύνες τις σε σχέση με την καθημερινή λειτουργία του Νοσοκομείου και την ασφαλή εργασία των υπαλλήλων (τήρηση εργασιακής νομοθεσίας, ασφαλής στελέχωση τμημάτων).

Δεν φτάνουν μόνο τα λόγια και οι υποσχέσεις, απαιτούμε πράξεις.

Το Δ.Σ.